ผมเกิดในครอบครัวชนชั้นกลางที่พ่อแม่มีบุตรหลายคนไม่สามารถเลี้ยงผมได้และได้ส่งผมไปอยู่กับป้าที่ต่างจังหวัด ครอบครัวป้าเป็นครอบครัวชนบทที่อบอุ่นมาก ผมอยู่กับป้าจนเรียนจบชั้นประถมศึกษา ป้าได้ส่งผมกลับมาหาครอบครัวที่กรุงเทพฯเพื่อได้รับการศึกษาที่ดี แต่ผมไม่สามารถเข้ากับเหล่าพี่น้องได้เลย ผมมีเรื่องทะเลาะกับพี่น้องเป็นประจำ ไม่มีใครเข้าข้างผม ผมเป็นแกะดำ ถูกเด็กๆข้างบ้านกลั่นแกล้งอยู่เสมอ เป็นเวลาหลายปีที่ผมรู้สึกเก็บกด กดดัน น้อยใจและเสียใจมาก บอกใครไม่ได้ เมื่อผมเรียนจบชั้นมัธยมปลายตอนอายุ 18 ปี ลูกของป้ากลับมาจากประเทศอังกฤษเพื่อเยี่ยมบ้าน เขาแนะนำว่าผมสามารถไปอยู่ประเทศอังกฤษสามารถทำงานไปและเรียนไปได้ ผมอยากเป็นอิสระที่ไม่ต้องพึ่งพาครอบครัวอีกต่อไป ผมจึงตัดสินใจไปเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษ โดยขอเงินทางบ้านเป็นก้อนสุดท้ายก้อนหนึ่งเดินทางไปเรียน แต่ความเป็นจริงไม่ได้สวยงามอย่างที่ฝันไว้ ผมต้องเจอกับ Culture shock ทุกอย่างแตกต่างจากประเทศไทย ตั้งแต่สภาพอากาศ การกินอยู่ ภาษา ผู้คน ความคิดความอ่าน ผมทำงานเป็นเด็กล้างจานในตอนกลางคืน และเรียนหนังสือตอนกลางวัน รายได้ไม่เพียงพอค่าใช้จ่าย สุดท้ายต้องให้ที่บ้านช่วยส่งค่าเทอม ผมเรียนอยู่ 7 ปีจนเรียนจบปริญญาโท แบกรับความกดดันมาตลอด ผมไม่ได้ชอบที่นั่นเลย…